Οι ακροδεξιοί μπελάδες του Μητσοτάκη με τη Λατινοπούλου.
Σωστά αναρωτιέται ο Κ.Ε. πως τολμά μία εθνικίστρια, ακροδεξιά Λατινοπούλου να αντιπολιτεύεται την κεντροδεξιά κυβέρνηση και μάλιστα, Μητσοτάκη; Λογική λοιπόν η απορία του Κ.Ε. Εξού και οι υποδείξεις.
Πλην όμως, οι μπελάδες δεν είναι μόνο με τη κα Λατινοπούλου και δεν είναι μόνο του κ. Μητσοτάκη.
Είναι με τους (μη) ακροδεξιούς και (μη) εθνικιστές, κ.κ. Νετανιάχου και Ζελένσκυ και τον αναλόγως (μη) εθνικιστή, κ. Ερντογάν, με τους οποίους όμως (ακροδεξιούς και εθνικιστές), η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, όχι μόνο κανένα πρόβλημα δεν έχουν να συνδιαλέγονται, αλλά ούτε και να αναπτύσσουν θερμές, πολιτικές και προσωπικές φιλίες.
Είναι με τις ηγεσίες της Χαμάς και τις λοιπές τρομοκρατικές οργανώσεις, με τους Παλαιστινίους που σκοτώθηκαν και εκτοπίζονται, με τους Ισραηλινούς ομήρους που αγνοούνται, με τους Λιβανέζους που βομβαρδίζονται, με τον Ίωνα Καρούση και τα άλλα θύματα της τρομοκρατίας, με τους Ουκρανούς και τους Ρώσους που σκοτώνονται στον πόλεμο.
Είναι και με τον κόσμο που παρακολουθεί όλα αυτά.
Τέλος, οι μπελάδες είναι με το μεταναστευτικό, που προγραμματίστηκε, καλλιεργήθηκε και υποστηρίχθηκε από την ιδιωτική εξτρεμιστική γεωπολιτική ΜΗΚΥΟ του κ. Soros και των σχετιζόμενων (διαπλεκόμενων) με αυτή κύκλων ιδιωτικών ΜΜΕ και λοιπών συμφερόντων.
Οι οποίοι έδρασαν από το 2015 επί Τσίπρα στην Ελλάδα για το μεταναστευτικό και όχι μόνο, όπως και όσο έδρασαν. Παράλληλα με το εξελισσόμενο τότε κύμα τρομοκρατίας κατά της Ευρώπης και ιδίως κατά της Γαλλίας. Ανάλογα έδρασαν υπέρ του μεταναστευτικού, κύκλοι και οργανώσεις και στην Τουρκία, επί Ερντογάν. Ο οποίος εργαλειοποίησε το μεταναστευτικό και το ενέταξε στην πολιτική, αφενός της αμφισβήτησης της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, αφετέρου της αποσταθεροποίησης της Ευρώπης και εκ τρίτου της ενίσχυσης του, κατά τον ίδιο αντιλαμβανόμενο, περιφερειακού, γεωπολιτικού και οικονομικού ρόλου, της Τουρκίας.
Η ευθύνη για όσα συνέβησαν επί Τσίπρα αποδίδεται στο ίδιο και σε όσους τον κατηύθυναν και τον υποστήριξαν στα όσα προηγούμενα και για τα όσα και για τα άλλα (Grexit κλπ). Ασφαλώς, ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του ευθύνονται για τα πεπραγμένα της δικής τους θητείας, ιστορικά και τρέχοντα.
Σε σχέση με το μεταναστευτικό, όμως η νομική, πολιτική, διπλωματική, δημοκρατική και εθνική θέση της χώρας είναι πάρα πολύ απλή και κρυστάλλινη και έχει διατυπωθεί αναλόγως και επανειλημμένως:
Αιτήσεις ασύλου μη συνοδευόμενες από τα ταξιδιωτικά έγγραφα και τα έγγραφα ταυτότητας του αιτούντος, είναι απαράδεκτες. Για τους μη φέροντες έγγραφα και στοιχεία ταυτότητας, εκδίδονται αυτομάτως φύλλα απέλασης αγνώστου, τα οποία είναι άμεσα εκτελεστά. Απαλλαγή η εξαίρεση από αυτή την προϋπόθεση, ούτε είναι νόμιμη, ούτε ισχύει, με κανένα τρόπο, για κανένα λόγο και για κανένα εισερχόμενο στη χώρα, πολύ περισσότερο, παράνομα. Εξουσιοδότηση να εκδίδουν οι Ελληνικές διοικητικές αρχές, έγγραφα ταυτότητας αγνώστων προσώπων, και μάλιστα έγκυρα, ούτε έχουν, ούτε είχαν, ούτε μπορούν να αποκτήσουν.
Η αιτιολόγηση είναι γνωστή και αυτονόητη, εξού και η επανάληψη, για την οικονομία της ανάρτησης και την υπομονή του αναγνώστη, παρέλκει.
Η κυβέρνηση καλείται για μία ακόμα φορά να γνωστοποιήσει τα προηγούμενα αυτονόητα, στο κοινό και σε κάθε αρμόδια Ελληνική, Ευρωπαϊκή και διεθνή αρχή, καταρχήν για το εθνικό συμφέρον και στη συνέχεια για το δικό της πολιτικό και παραταξιακό συμφέρον. Επίσης για την εθνική , Ευρωπαϊκή και διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα, στην οποία περιλαμβάνεται και η Τουρκική.
Δυστυχώς και ανεξηγήτως, αυτό δεν το πράττει, παρά τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες υπομνήσεις και συνεχείς υπενθυμίσεις.
Αντιθέτως και περιέργως, όμως ο κ. Μητσοτάκης (δηλαδή η Ελλάδα), ο κ. Ερντογάν (δηλαδή η Τουρκία) και οι εκατέρωθεν υπουργοί Εξωτερικών, επιμένουν να συνομιλούν περί της κυριαρχίας (της Τουρκίας) στο Αιγαίο και περί λοιπών επέων πτεροέντων.
Αντί να συνομιλούν για την ταμπακέρα, που είναι η φλέγουσα και αμοιβαία επικίνδυνη, περιφερειακή κατάσταση ασφάλειας και σταθερότητας στην Ευρώπη και στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, καθώς και για το παράγωγο η μη, μεταναστευτικό.
Αυτή η πολιτική επένδυση επί της ουσίας (όχι επί ανυπάρκτων ζητημάτων), την οποία επικαλούνται οι κ.κ. Μητσοτάκης και Ερντογάν, πότε έγινε (για να καταλάβουμε δηλαδή);
P.S. Λογαριασμό με ποιον η με ποια συμπαρατάσσεται πολιτικά (ορθά η μη, κατά τον ίδιο η κατά όποιον άλλον) στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν οφείλει η κα Λατινοπούλου να δώσει στον Κ.Ε.
