Η ενέργεια παράγει αλλαγές που την καθορίζουν. Οι μεταβολές της ενέργειας και της πυκνότητας αναπτύσσουν ύλη, μάζα, διάσταση, κίνηση και πληροφορία.

Στη διάσταση του χώρου και του χρόνου, η ύλη και η μάζα σαν παράγωγες της ενέργειας διαμορφώνονται σε σωματίδια (συστολές) που συγκεντρώνουν δυναμική και  αλληλεπιδράσεις (διαστολές) που αναπτύσσουν δύναμη.

Στην κίνηση οι παραλλαγές διαμορφώνονται ως διακυμάνσεις όταν διαστέλλονται ή κυκλοφορίες (κυκλικότητες) όταν συστέλλονται.

Ουσιαστικά οι ενεργειακές παραλλαγές δημιουργούνται από τις εναλλαγές της ισχύος χαμηλότερου προσδιορισμού όπως στις δυνητικές κβαντικές καταστάσεις και της δύναμης υψηλότερου προσδιορισμού όπως στις πραγματικές φυσικές καταστάσεις. Σε τέτοιους μεταβαλλόμενους μετασχηματισμούς, η ενεργειακή ισχύς εναλλάσσεται με την ύλη και τη μάζα.

Οι πληροφορίες και συγκεκριμένα οι παραλλαγές ενέργειας, πυκνότητας και προσδιορισμού αναπτύσσουν μεταβλητές αλληλεπιδράσεις (διαμορφωμένες στην κίνηση ως διακυμάνσεις) όταν διαστέλλονται και μεταβολικές επαναλήψεις και αναπαραγωγές (διαμορφωμένες στην κίνηση ως κυκλικότητες) όταν συστέλλονται. Κίνηση λοιπόν είναι ο συνδυασμός (σύγκλιση – απόκλιση) αλληλεπίδρασης ύλης / σωματιδίου και ενέργειας στη διαδραστική και διασταστική μάζα.

Ανάλογα, 

  • Οι αλληλεπιδράσεις αναπτύσσουν μεταβαλλόμενες σχέσεις
  • Οι αναπαραγωγές αναπτύσσουν μεταβολικού οργανισμούς
  • Οι αλληλεπιδράσεις και οι αναπαραγωγές αναπτύσσουν εξελικτικές συνθήκες
  • Οι σχέσεις, οι οργανώσεις και οι συνθήκες αναπτύσσουν ειδικότερα
    • συστήματα και δομές
    • λειτουργίες και μορφές

Στη διάσταση, η εναλλαγή και η επανάληψη μεταξύ ενεργειακών και υλικών καταστάσεων είναι μεταβολική. Οι υποπυρηνικές καταστάσεις μετατρέπονται σε πυρηνικές, ατομικές, μοριακές, χημικές, βιοχημικές και βιολογικές καταστάσεις και συνθήκες. Οι βιολογικοί (κυτταρικοί) οργανισμοί αναπτύσσουν νευρολογικά – βιοχημικά συστήματα για να διαχειρίζονται πληροφορίες, να ελέγχουν την κίνηση και να γίνονται ζωικοί. Στις νευρολογικές αλληλεπιδράσεις, οι αισθητικές δράσεις εξελίσσονται σε κινητικές αντιδράσεις. Τα νευρολογικά συστήματα διαχειρίζονται και ελέγχουν τη βιολογική λειτουργία και κίνηση και κατ’ επέκταση (και εξέλιξη) την αλληλεπίδραση και τις (βιοχημικές) πληροφορίες.

Από την κίνηση του σώματος των θαλάσσιων ειδών έως την χαλαρή κίνηση των χερσαίων ζώων, η νευρολογία αναπτύσσεται όλο και πιο διαδραστική, αναπαραγωγική και πολύπλοκη. Ο έλεγχος της κίνησης των άνω άκρων στα πρωτεύοντα εξελίσσεται στον έλεγχο της κίνησης των ελεύθερων χεριών στους ανθρώπους.

Η κίνηση και ειδικά η κίνηση των ελεύθερων χεριών, η παράγωγη ισχύς που τροφοδοτείται από την ενέργεια και συγκεκριμένα ο νευρολογικός έλεγχος της κίνησης και της ισχύος των χεριών, ανέπτυξε την ανθρώπινη νόηση και συγκεκριμένα την ψυχολογία, τη λογική και την πνευματικότητα. Η δύναμη των ελεύθερων χεριών, ελέγχει την κίνηση και καθορίζει την πληροφορία στον ανθρώπινο νου.

Στις εναλλαγές ανθρώπινης νευρολογικής (βιοχημικής) ενέργειας και πυκνότητας,

  • Οι αντιδράσεις χαμηλότερου προσδιορισμού (δυναμικές – αντανακλαστικές) αναπτύσσουν συναίσθημα και ψυχολογία.
  • Οι δράσεις υψηλότερου προσδιορισμού (δομημένες – ορθολογικές) αναπτύσσουν τη λογική και τον ορθολογισμό.

Ο έλεγχος της κίνησης των (ελεύθερων) χεριών ορίζει τις (νευρολογικές – βιοχημικές) πληροφορίες, στη νευρολογία του ανθρώπινου νευρικού συστήματος και συγκεκριμένα του εγκεφάλου και αναπτύσσει την ανθρώπινη διανόηση και ευφυία. Παράλληλα αναπτύσσει τη νοητική αντίληψη της χρηστικότητας, της χρησιμότητας, της χρήσης και της διαχείρισης των οργάνων. Οι ενισχυμένες ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις διευρύνουν τις πληροφορίες στην επικοινωνία και τη συνεργασία μέσω εκφραστικών – απεικονιστικών σημάτων που μετατρέπονται σε σύμβολα και αναπτύσσουν τη γλώσσα. Η χρήση και τα όργανα οδηγούν στην εξ΄έλιξη και την παραγωγή όπλων, εργαλείων και συσκευών και έτσι στην ανάπτυξη της κίνησης, της ισχύος, της διαχείρισης, της τεχνολογίας, της οικολογίας και της οικονομίας. Τα υλικά παραγωγής των χρηστικών οργάνων διαβαθμίζουν την προϊστορική και την ιστορική εξέλιξη του ανθρώπου.

Από την προϊστορική εποχή του λίθου η ανθρωπότητα μετακινείται στην ιστορική εποχή του μετάλλου. Ανθρώπινες ομάδες κυνηγών και συλλεκτών μετακινούνται από την Αφρική και εγκαθίστανται σε αγροτικές κοινότητες ξεκινώντας από φυσικά ευνοϊκά παραποτάμια περιβάλλοντα στην Αίγυπτο και στη Μέση Ανατολή.

Με την τεχνολογία και την οικονομία της εποχής του χαλκού και στη συνέχεια της εποχής του σιδήρου, οι ανθρώπινες κοινότητες αναπτύσσουν κοινωνίες και οικισμούς που εξελίσσονται σε τεχνητά αστικά και στη συνέχεια σε κοινωνικά, νομικά, οικονομικά, πολιτικά, τεχνολογικά και οικολογικά, περιβάλλοντα πόλεων και πολιτειών.

Στη βιομηχανική περίοδο, η εποχή του σιδήρου οδηγεί στην εποχή του χάλυβα. Για να ελέγξουν τη δύναμη της ενέργειας και τη δύναμη του χάλυβα, τα ανθρώπινα όντα αναπτύσσουν ηλεκτρονικά όργανα, συστήματα και δίκτυα που υπολογίζουν τις ψηφιακές πληροφορίες και εκτιμούν τα δεδομένα για να καθορίσουν την κίνηση και τη διάσταση και να διαμορφώσουν τη ανθρώπινη, τεχνική και τεχνολογική συνθήκη και της σχέση τους με τα φυσικές συνθήκες και τα οικοσυστήματα.