Εθνική Πολιτική.
Από μέρος του εθνικού, Ευρωπαϊκού και διεθνούς προβλήματος, η Ελλάδα πρέπει να γίνει μέρος της λύσης.
Για το σκοπό αυτό, η χώρα πρέπει να συνεργαστεί με τις άλλες χώρες και τις Ευρωπαϊκές και τις διεθνείς αρχές, στην αντιμετώπιση του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας, των ιδιωτικών μονοπωλίων και των καρτέλ στις αγορές και στη δημόσια ενημέρωση και πληροφόρηση.
Για την αποκατάσταση της εθνικής και της διεθνούς ασφάλειας, σταθερότητας και τάξης.
_____________________
Ελληνική Πολιτική.
Ανεξάρτητα από τις μεταδόσεις και τα διαγγέλματα των ΜΜΕ και για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα:
Κυβερνητική σταθερότητα, στηριζόμενη σε πρόθεση ψήφου στο 25%, δεν υπάρχει.
Αυτό που υπάρχει είναι 20+% στα δεξιά της ΝΔ πλην διασπασμένο (ακόμα) και το υπόλοιπο 50+% στα αριστερά επίσης διασπασμένο (ακόμα).
Κυβερνητική κυριαρχία, στηριζόμενη σε απουσία αντιπολίτευσης και λόγω εσωτερικών προβλημάτων αυτής, ομοίως δεν υπάρχει.
Η αναδίπλωση της κυβέρνησης στο θέμα της woke culture, έστω και όψιμη, είναι σωστή.
Η πολιτική στήριξη της όμως στα ΜΜΕ αντί στη λαϊκή βούληση, είναι ακριβώς ο λόγος που διαμόρφωσε το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα στην Αμερική. Η επανόρθωση δεν είναι δεδομένη ως δυνατή και σε κάθε περίπτωση καθόλου απλή, με την κυβέρνηση ήδη κοντά στα 2/3 8ετούς θητείας .
Οι πολιτικοί συσχετισμοί στο πολιτικό επίπεδο, επηρεάζουν τους συσχετισμούς στο κοινοβουλευτικό επίπεδο, αναλόγως και ανεξάρτητα από τις διαφοροποιήσεις και τις αποσκιρτήσεις, όπως στην προκειμένη περίπτωση Σαμαρά (με σωστή πολιτική τακτική).
Εν μέσω αυτών των επισφαλών πολιτικών συνθηκών στο εσωτερικό και αμφιλεγόμενων εξελίξεων στο εξωτερικό, η κυβ΄έρνηση με τη στήριξη των ΜΜΕ, επιχειρεί αδιαφανή και ριψοκίνδυνα, αν όχι επιβλαβή, άλματα, όχι απλώς στο πολιτικό κενό αλλά και σε κρίσιμα ιστορικά και εθνικά θέματα, εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας της χώρας, όπως των σχέσεων με την Τουρκία.
Για την αναδιάταξη των Eνόπλων Δυνάμεων που προτείνει η κυβέρνηση, δεν έχουμε τη στρατιωτική εικόνα για να κρίνουμε. Για την ιστορία όμως υπενθυμίζουμε, ότι το δρόμο για την προδοσία (του δικτάτορα και συνωμότη Δ. Ιωαννίδη) και την εισβολή στην Κύπρο, άνοιξε στην Τουρκία πρώτα, κύρια και αυταπόδεικτα, η ανάκληση της Ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο το 1967-1968 από τον τότε αυτόκλητο εθνικιστή και πατριώτη, (δικτάτορα και συνωμότη) Γ. Παπαδόπουλο.
