Ο κανονισμός της Τεχνητής Νοημοσύνης
Νοημοσύνη και συγκεκριμένα Φυσική Νοημοσύνη (ΦN) είναι ο νευρολογικός (βιοχημικός / βιολογικός) εναλλασσόμενος μετασχηματισμός αισθητικών επιδράσεων και κινητικών αντιδράσεων, που παρακολουθεί την αλληλουχία της νευρολογικής αλληλεπίδρασης και της παράγωγης πληροφορίας. Η διαδικασία της νόησης περιλαμβάνει τις γενικές νοητικές λειτουργίες της σκέψης (λογική) και του συναισθήματος (ψυχολογία). Η νόηση ασχολείται με τη διαχείριση και τον έλεγχο της ενέργειας, της ισχύος (δυναμική), της δύναμης (αλληλεπίδραση), της παραλλαγής, της διάστασης, της κίνησης και της πληροφορίας (και με τον υπολογισμό των σχετικών χρονικών δεδομένων). Σε απλή διατύπωση, η ΦN είναι η απόκτηση και εφαρμογή γνώσης και δεξιότητας που αναπτύσσεται με την εκπαίδευση και την εμπειρία.
Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) είναι η τεχνητή (τεχνικά κατασκευαζόμενη) έκδοση της φυσικής νοημοσύνης. Με λίγα και απλά λόγια, η ΤN είναι η απόκτηση και εφαρμογή γνώσης και δεξιότητας που αναπτύσσεται με τεχνικά μέσα προγραμμάτων υπολογισμού δεδομένων, τα οποία τρέχουν στα λειτουργικά συστήματα των σχετικών συσκευών.
Το δίκαιο ρυθμίζει τις ανθρώπινες σχέσεις (αλληλεπιδράσεις) και συγκεκριμένα τις ανθρώπινες κινητικές ενέργειες και αντιδράσεις (πράξεις) κατά το ορθολογικό μέτρο που προβλέπεται σε αυτόν. Στα φιλελεύθερα και δημοκρατικά συστήματα, ο νόμος δεν επιδιώκει να ελέγχει ή να ρυθμίζει τις πληροφορίες είτε ΦΝ είτε ΤΝ, για τους αυτονόητους λόγους.
Το δίκαιο προβλέπει ειδικές ρυθμίσεις για τους παραγωγούς (προϊόντων και υπηρεσιών) στο πλαίσιο του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού και για την προστασία των καταναλωτών στις αγορές και τις εμπορικές συναλλαγές.
Το δίκαιο προβλέπει επίσης ρυθμίσεις και κανονισμούς για εταιρείες, αγορές, συναλλαγές και προδιαγραφές προϊόντων και πρότυπα ποιότητας σε τομείς όπου αυτό δικαιολογείται όπως για ευθύνη χρήσης και κατανάλωσης, θεσμική ακεραιότητα, εθνική ασφάλεια και δημόσια ασφάλεια όπως σε τρόφιμα, φαρμακευτικά προϊόντα, αναλώσιμα, εξοπλισμό, ρευστά και πάγια περιουσιακά στοιχεία, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και επαγγελματικές υπηρεσίες.
Τα προϊόντα Chatbot αναφέρονται ως τεχνητής νοημοσύνης και ως ρομποτικές συσκευές, ενώ δεν φέρουν αισθητήρες και δεν διαθέτουν κινητικές δυνατότητες, δεν είναι διαδραστικά και γενικά δεν αποκτούν ούτε εφαρμόζουν γνώσεις και δεξιότητες από τεχνικά συστήματα.
Τα προϊόντα Generative AI είναι ικανά να δημιουργούν κείμενο, εικόνες ή άλλα μέσα, χρησιμοποιώντας παραλλαγές και μοντέλα για την παραγωγή τους. Στοχεύουν να καταχωρούν τα πρότυπα και τη δομή των εισερχόμενων εκπαιδευτικών δεδομένων τους και στη συνέχεια να δημιουργούν (αναπαράγουν) νέα δεδομένα που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά.
Όπως τα Chatbots, τα προϊόντα Generative περιορισμένης τεχνητής νοημοσύνης δεν διαθέτουν αισθητήρες ή κινητικές δυνατότητες. Ομοίως, δεν είναι διαδραστικά, επειδή η εισαγωγή τους γίνεται μόνο με προφορική ή γραπτή ερώτηση. Ωστόσο, είναι αναπαραστατικά και αναπαραγωγικά, επειδή οι δομές τυποποίησης εισόδου προέρχονται από αρχεία και βάσεις δεδομένων. Ωστόσο, τα μοντέλα συνήθως δεν προσαρμόζονται ή εξατομικεύονται στον χρήστη.
Καμία ή περιορισμένη αλληλεπίδραση σημαίνει ότι τα Chatbots και οι σχετικές συσκευές δημιουργούν σταθερή επανάληψη και αναπαραγωγή γενικών αρχείων δεδομένων και δεν δημιουργούν δυναμική μεταβολική αλληλεπίδραση και ανταλλαγή προσαρμοσμένων αρχείων. Αυτό είναι σημαντικό γιατί η σχέση είναι εναλλασσόμενη και διαδραστική, η οργάνωση είναι επαναλαμβανόμενη και αναπαραγωγική και η κατάσταση είναι και ο συνδυασμός των δύο.
Οι τεχνικές αυτές και ειδικά οι αναπαραγωγικές προδιαγραφές των Chatbots και των Generative περιορισμένης τεχνητής νοημοσύνης προϊόντων, επομένως καταπνίγουν την αλληλεπίδραση, τη δημιουργικότητα, την καινοτομία και την εκπαίδευση στη συντριπτική πλειονότητα των χρήσεων.
Το ίδιο χαρακτηριστικό αναπαραγωγής και τυποποίησης, δημιουργεί τον τεχνικό, τεχνολογικό, οικολογικό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, θεσμικό και νομικό κίνδυνο, τέτοιες συσκευές από όργανα για την εξυπηρέτηση των χρηστών, των πελατών και των καταναλωτών, να γίνονται όργανα για την εξυπηρέτηση των παραγωγών τους. Αυτό είναι σημαντικό γιατί σε αυτή την περίπτωση δια του οργάνου ο χρήστης γίνεται όργανο του προγραμματιστή, αναστρέφοντας τη συναλλαγή τόσο από άποψη σχέσης όσο και από άποψη περιεχομένου.
Για αυτόν τον λόγο, ο οποίος είναι επίσης νομικός και ουσιαστικά εμπορικός, η διαμόρφωση των τεχνικών προδιαγραφών, η λειτουργία της συσκευής και ο προσδιορισμός του οφέλους της παροχής στη συναλλαγή μεταξύ του παραγωγού και του καταναλωτή, πρέπει να είναι διαφανής και σαφής στο σχεδιασμό, την κατασκευή και τη διανομή (και εμπορία) των προϊόντων.
Όσον αφορά το κόστος επένδυσης και τον κίνδυνο ανάπτυξης του προϊόντος (όταν είναι αποδεκτός), αυτό βαρύνει φυσικά τον παραγωγό. Επιβαρύνει επίσης το κράτος σε περιπτώσεις παροχής φανερών δημόσιων κινήτρων και νόμιμων κρατικών ενισχύσεων, που τηρούν τους όρους του ανταγωνισμού στην ελεύθερη αγορά.
Τέλος, πρέπει να είναι σαφές ότι οι τεχνητές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων των ρομπότ, δεν είναι ζωντανά πλάσματα τουλάχιστον με τη βιολογική έννοια του όρου.
Για ιδιαίτερη σχετική επιστημονική αναφορά, σημειώνεται ότι η ζωή εξελίσσεται στο παρόν, επομένως οι βιολογικοί (κυτταρικοί) οργανισμοί είναι δυναμικά διαδραστικά (διαμορφωτικά και μεταβολικά) και αναπαραγωγικά (επαναληπτικά και αναπαραγωγικά) πλάσματα. Στους ζωικούς και στους ανθρώπινους οργανισμούς, τα νευρολογικά πρότυπα ακολουθούν βιολογικά πρότυπα.
Όπως αναφέρθηκε, νοημοσύνη είναι η νοητική επεξεργασία της πληροφορίας για τη διαχείριση της ενέργειας και χρόνου και συγκεκριμένα για την ανάπτυξη της κίνησης. Αυτή η νοητική διαδικασία δημιουργείται στο κεντρικό νευρικό σύστημα και ονομάζεται σκέψη. Σε κινητικούς βιολογικούς οργανισμούς όπως τα ζώα και οι άνθρωποι, η κίνηση και η αλληλεπίδραση παράγονται από τη νευρολογική μετατροπή των αισθητικών επιδράσεων σε κινητικές αντιδράσεις. Στα ανθρώπινα όντα, η νόηση και η ευφυία αναπτύχθηκαν από την κίνηση των ελεύθερων χεριών. Η λογική είναι δομημένη αλληλεπίδραση. Η ψυχολογία είναι αντανακλαστική αλληλεπίδραση. Ο συνδυασμός των δύο διαμορφώνει τη νόηση και την ευφυΐα και αναφέρεται συγκεκριμένα στη διαδικασία της σκέψης.
Όπως η ενέργεια, η κίνηση, η αλληλεπίδραση και η πληροφορία, η νοημοσύνη είναι δυναμική στη φύση της και προσδιορίζεται από τη διάσταση στο χώρο και στο χρόνο. Η νοημοσύνη αναπτύσσεται στο κινούμενο παρόν μεταξύ του παρελθόντος που είναι πραγματικό και σταθερό και του μέλλοντος που είναι δυνητικό και μεταβλητό. Η κίνηση είναι η δυναμική διακύμανση του ορισμού στην πορεία της ροής από τη βεβαιότητα του παρελθόντος (φυσική κατάσταση) στην αβεβαιότητα του μέλλοντος (κβαντική κατάσταση) στο τρέχον παρόν και το αντίστροφο. Ο ορισμός προσδιορίζεται από τη διάσταση και έτσι διαμορφώνεται από την ακολουθία, τη συχνότητα και την ταχύτητα της διακύμανσης και της κίνησης.
Πληροφορία είναι το ιστορικό δεδομένο του χρόνου, της κίνησης και της εξέλιξης. Η ανθρώπινη νόηση χρησιμοποιεί πληροφορίες και παράγωγη ευφυία για τον έλεγχο της ενέργειας, τη διαμόρφωση της διάστασης και τη διαχείριση της κίνησης (και της μάζας) σε πραγματικό χρόνο και χώρο, αυτό σημαίνει στο τρέχον διαδραστικό (και αναπαραγόμενο) παρόν. Οι πληροφορίες αναφέρονται στο παρελθόν και χρησιμοποιούνται στο τρέχον παρόν για τη διαμόρφωση του μέλλοντος.
Στην ανθρώπινη πρακτική η ευφυία ορίζεται στην ικανότητα απόκτησης και εφαρμογής γνώσεων και δεξιοτήτων. Η γνώση είναι συστηματική και αποκτάται και εφαρμόζεται από σχεσιακές και οργανωτικές πληροφορίες και σύνολα δομών και δεδομένων.
Όπως αυτά που περιγράφονται εδώ.
Η εκπαίδευση παρέχει περιγραφές, μορφές, τύπους και συναρτήσεις (αφηρημένες), με νοήματα και αναπαραστάσεις. Η εμπειρία παρέχει συστήματα και δομές (εφαρμοσμένες). Η κατανόηση και η μάθηση στη θεωρία είναι περισσότερο επαναληπτικές και αναπαραγωγικές. Η σκέψη και η δράση (δεξιότητα) στην πράξη είναι περισσότερο εναλλακτικές και διαδραστικές. Αντίστοιχες στην επιστήμη είναι η έρευνα και ο πειραματισμός.
Η ανάπτυξη της νοημοσύνης μέσω της εκπαίδευσης και στη συνέχεια μέσω της εμπειρίας είναι απαραίτητη προκειμένου οι άνθρωποι να ελέγξουν και να διαχειριστούν την ενέργεια, τη διάσταση, την κίνηση, την αλληλεπίδραση, την αναπαραγωγή και τις πληροφορίες τόσο φυσικές όσο και τεχνητές. Κατά συνέπεια, αυτή η ανάπτυξη και η παράγωγη τεχνολογία, οικονομία, ασφάλεια και ελευθερία, είναι νομική και εμπορική επιδίωξη και πολιτική εντολή.
Η τεχνολογία είναι πάντα αιχμηρό όργανο που κόβει από τις δύο πλευρές και με πολλούς τρόπους. Πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιείται με επιδεξιότητα και θάρρος.
Αφήστε μια απάντηση