Εξουσία στο Λαό

Η τρέχουσα οικονομική, οικολογική, τεχνολογική, κοινωνική, πολιτική και νομική πολυκρίση είναι ίσως η πιο σοβαρή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η κρίση γεννά χάος, αταξία, αναταραχή και οδηγεί σε διαίρεση και κίνδυνο, οξύνοντας τις διαφορές και την αυξάνοντας τη διαμάχη σε σύγκρουση και αναπόφευκτα σε βία. Η πολλαπλή κρίση γίνεται κρίση ασφάλειας και η αντιπαράθεση κλιμακώνεται σε στρατιωτική αναμέτρηση που καταλήγει σε πόλεμο, αρχικά συμβατικό και τελικά πυρηνικό. Τότε έρχεται το ερώτημα ποια καταστροφή θα καταλάβει την ανθρωπότητα και τον κόσμο πρώτη, θα είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη ή ο πυρηνικός πόλεμος.

Για να ελέγξουμε την κρίση και να αρχίσουμε να ανοίγουμε τον δρόμο προς την ανάκαμψη και την ανάπτυξη, οι πολίτες πρέπει να ανακτήσουν την εξουσία. Στις φιλελεύθερες (συνταγματικές) δημοκρατίες αυτό σημαίνει επανόρθωση και ενίσχυση των αντιπροσωπευτικών θεσμών και του κράτους δικαίου. Τέτοιοι θεσμοί είναι τα κοινοβούλια (νομοθετικοί), τα δικαστήρια (δικαστικοί) και οι κυβερνήσεις (διοικητικοί). Η εξουσία αυτών των θεσμών είναι η εξουσία του λαού.

Στις ΗΠΑ, τέτοιοι θεσμοί είναι το Κογκρέσο, το Ανώτατο Δικαστήριο και ο Πρόεδρος. Οι θεσμοί αποτελούν μέρος της συνταγματικής και της νομικής υποδομής. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δίκιο να μεταδίδει μεσοπρόθεσμα εξουσία στους ανθρώπους μέσω της αναβάθμισης των τεχνικών, κοινωνικών, οικονομικών, οικολογικών και τεχνολογικών υποδομών και της βελτίωσης των δημόσιων υπηρεσιών και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιούν για την εκπαίδευση, την υγεία, την ευημερία και την ευτυχία τους και συνολικά, για την ελευθερία και την επιτυχία τους.

Ωστόσο, για να αντιμετωπίσει την ανισότητα και την παράγωγη κρίση και τον πληθωρισμό, να υπερασπιστεί και να ενισχύσει τους Αμερικανικούς θεσμούς και να προστατεύσει την εθνική και διεθνή ασφάλεια βραχυπρόθεσμα (άμεσα), ο Πρόεδρος πρέπει να κατευθύνει τη διοίκηση στην απελευθέρωση και τη ρύθμιση των αγορών στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. Η ρύθμιση πρέπει να είναι φιλελεύθερη και να περιλαμβάνει εποπτεία και εκτέλεση. Η εποπτεία περιλαμβάνει θεσμούς για τη νομισματική πολιτική και σε αυτήν την περίπτωση ο Πρόεδρος και το Κογκρέσο θα πρέπει να παραγγείλουν τον έλεγχο των λογαριασμών και των βιβλίων της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζα, ειδικά για παραβάσεις του ανταγωνισμού, στρεβλώσεις της αγοράς και παράνομες κρατικές ενισχύσεις. Θα πρέπει επίσης να επιθεωρήσουν τις εργασίες των αρμόδιων και σχετικών υπηρεσιών, όπως είναι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου.

Στο ίδιο πλαίσιο αλλά σε διεθνές επίπεδο, ο Πρόεδρος πρέπει να επανεξετάσει και να αναθεωρήσει την πολιτική κυρώσεων από μηδενική βάση. Παράλληλα θα πρέπει να εξηγήσει και να επαναβεβαιώσει με σαφήνεια στις αρμόδιες και σχετικές υπηρεσίες, όπως το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Άμυνας, το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, τις ακριβείς προτεραιότητες της εξωτερικής και εθνικής πολιτικής ασφαλείας των ΗΠΑ και ποιες είναι οι προσδοκίες του από το καθένα.

Η αναθεώρηση από μηδενική βάση σημαίνει καταρχήν την εξέταση της κατάργησης (του συστήματος) των κυρώσεων, ειδικά όταν αυτές είναι αντιπαραγωγικές ή έρχονται σε σύγκρουση με την πολιτική των ανοιχτών, ελεύθερων, ισότιμων συναλλαγών και του εμπορίου και αποκλείουν τη συμμετοχή στις διεθνείς αγορές και στην παγκόσμια οικονομία. Σε αυτή τη συνθήκη της αγοράς, εμπορικές και οικονομικές παραβιάσεις και παραβάσεις θα αντιμετωπίζονται με τα δέοντα διοικητικά, νομικά μέτρα και ένδικα μέσα που προβλέπονται για την προστασία του θεμιτού ανταγωνισμού και των συναλλαγών σε αστικό, εμπορικό, διοικητικό και ποινικό (για τα σοβαρότερα αδικήματα) επίπεδο σύμφωνα με το εθνικό και το διεθνές δίκαιο.

Εναλλακτικά στην κατά περίπτωση επιβολή κυρώσεων, απαραίτητη είναι η λεπτομερής και σχολαστική εξέταση κάθε κύρωσης, η αποστείρωση από αντιπαραγωγικά ή αυτο-συγκρουσιακά στοιχεία, η αναίρεση του σκοπού και η επίτευξη του αντίθετου. Απαραίτητη είναι επίσης η στοχοποίηση ακρίβειας laser συγκεκριμένων παραβιάσεων και παραβάσεων των παραβατών (φυσικών και νομικών προσώπων) και συνολικά η αποκατάσταση της επανορθωτικής (και όχι πειθαρχικής) λειτουργίας των κυρώσεων που είναι περιληπτική αντί αποκλειστική και επομένως σχετική και ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις της επιδιωκόμενης επανένταξης.

Μπορούν να εξεταστούν και άλλα μεταβατικά μέτρα για τη σταδιακή εξάλειψη των κυρώσεων, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι θα ισχύουν και θα εφαρμοστούν οι προαναφερθείσες προυποθέσεις οικονομικής απόδοσης και συμμόρφωσης με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού.

Τέλος, η διεθνής κοινότητα πρέπει να τελειώνει με την κατάχρηση, τον εξτρεμισμό και τον μαξιμαλισμό στις κυρώσεις και την παράγωγη κερδοσκοπία, τη χειραγώγηση των τιμών, τις μαύρες αγορές, τις άναρχες, παράνομες και σκοτεινές συναλλαγές, τις σκιώδεις κυβερνήσεις από κυρίαρχα συμφέροντα. τον πληθωρισμό, την ύφεση και τη συναφή παρανομία και εγκληματικότητα. Αυτή περιλαμβάνει τον κίνδυνο, τη ζημιά, τη διαφθορά, τις τριβές και τον πόλεμο, και τα συγκεκριμένα εγκλήματα που γεννά συστηματικά και που νιώθω αμηχανία να απαριθμήσω περαιτέρω εδώ.

Αντίστοιχα, οι αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ, της Ευρώπης και διεθνώς στα θέματα εξωτερικών σχέσεων και εθνικής ασφάλειας πρέπει να προσαρμοστούν ή να προετοιμαστούν εγκαίρως για να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από οικονομικές κυρώσεις. Αυτό σημαίνει επικέντρωση και χρήση συμβατικών εθνικών και διεθνών διπλωματικών και στρατιωτικών πολιτικών και επανορθωτικών μέσων.

Τα παραπάνω θα σηματοδοτήσουν τη μετατόπιση της εποπτείας και ρύθμισης της αγοράς και του εμπορίου σε διεθνές επίπεδο από την πολιτική στη δέουσα διοικητική, νομική και δικαστική αντιμετώπιση, που είναι η αρμόδια και σωστή. Σε έκτακτες καταστάσεις, μέτρα όπως δασμοί και τέλη μπορούν να εξεταστούν, ωστόσο και πάλι υπό τις προυποθέσεις που αναφέρθηκαν. Οι φόροι θα μεταρρυθμιστούν παράλληλα, πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη συντελούν στην αύξηση των ιδιωτικών εσόδων και του διαθέσιμου εισοδήματος, επομένως και στην αύξηση των δημοσιονομικών εσόδων. Η οικονομία των ΗΠΑ ειδικότερα έχει αποδείξει επανειλημμένα την ικανότητά της να αξιοποιεί τις υπηρεσίες και τις υποδομές και έτσι να αντιμετωπίζει το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος με αξεπέραστη αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα. Επομένως, η αθέτηση του χρέους των ΗΠΑ δεν αποτελεί θέμα. Ωστόσο, η κυβέρνηση και οι Δημοκρατικοί πρέπει να εξετάσουν οποιαδήποτε λογική πρόταση των Ρεπουμπλικανών.